De afgelopen tijd heb ik gewerkt voor het Nederlands Instituut voor Sport en Bewegen, dat kennis over sport en bewegen verzamelt, verrijkt en verspreidt. Dat heeft me nog eens met de neus op de feiten gedrukt: met al mijn goede gedrag beweeg ik te weinig. Beter gezegd: tussen het sporten door zit ik te veel.

Voor een deel zijn de feiten wel bekend: bewegen is belangrijk voor een goede gezondheid. Het minimum is de bekende Nederlandse Norm Gezond Bewegen: vijf dagen per week een halfuur matig intensief bewegen. Dat lijkt een makkie – al haalt veertig procent van de mensen dat niet.
Wat veel minder bekend is, is dat langdurig zitten schadelijk is voor je gezondheid. Zelfs als je elke dag een uur sport! Ai. Ook op de bank hangen en liggen zijn vormen van wat met een duur woord ‘sedentair gedrag’ heet. Dat is een pijnlijke boodschap voor brave burgers zoals ik, die graag gezond willen leven, maar voor hun werk de hele dag achter een beeldscherm zitten.

Ik ben bepaald niet de enige. Nederlanders zijn in Europa ‘kampioen zitten’. De Nederlandse beroepsbevolking zit dagelijks gemiddeld 7 uur. En ik vermoed dat kantoorwerkers daar nog weleens flink boven kunnen ‘zitten’, zeker als ze ook nog eens per auto of trein reizen naar hun kantoorbaan. En dat vinden we allemaal heel normaal – nog wel.
Er zijn nog geen richtlijnen voor langdurig zitten. Wel lijkt het erop dat langer dan een halfuur achter elkaar zitten al ‘langdurig’ is. In elk geval is het advies om elk halfuur minimaal 2 minuten op te staan en te bewegen.

stabureauPff. Dat geeft een beetje opluchting. Want elk halfuur even opstaan, koffie halen, een praatje maken of rondlopen lijkt goed te doen. En bij NISB heb ik ook ontdekt dat je ook staand kunt lezen, typen en surfen met een in hoogte verstelbaar bureau. Lopend telefoneren deed ik al: ‘mobieltjes’ geven je die vrijheid. Zelfs fietsen achter je bureau is een optie. Kortom: van de nood is een deugd te maken. En ‘sedentair gedrag’ is een prachtige term om je puber mee om de oren te slaan. Maar dat is weer een ander verhaal.

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *